Prolog

Mieliście kiedyś tak, że nagle, kiedy wszystko było idealne, z dnia na dzień wszystko się spierdoliło? Nie? Zazdroszczę. Moi rodzice - James i Lily, dwie najważniejsze osoby w moim życiu tak nagle, z niczego, po prostu odeszli, odeszli tam na górę. Wieczorem usłyszałem tylko trzaśnięcie drzwi, a reszta? To bardzo proste. Poranny telefon z wiadomością, że odeszli, odeszli i już nie wrócą. Nikt mnie nie zrozumie, nie zrozumie tego nikt, kto tego nie przeżył. 

***

Nie rozumiem jednej rzeczy - dlaczego ludzie mówią że mnie rozumieją, skoro ja siebie sam nie rozumiem? Ten świat jest jakiś dziwny, czuję, że do niego nie pasuję, powinienem być w innym miejscu. To otoczenie nie jest dla mnie. Przedstawiałem się wam? Jestem Harry, Harry Potter. Mam 17 lat. Niby mały gówniarz, ale wiecie, to nie wiek świadczy o tym ile człowiek przeszedł w swoim życiu. Mieszkam w rodzinie zastępczej. Nienawidzę ich. Czasami mam ochotę po prostu siedzieć w moim pokoju i zgnić tam. Coś dziwnego, zawsze dostawałem jakieś listy, dostaję je już od 6 lat, ale jednak mój niby ojciec, za którego się uważa ciągle je podziera, za wszelką cenę nie chce abym odczytał ich treść. Próbowałem już chyba wszystkiego, ale za nic nie chce mi dać go odczytać. Coś w nich musi być, coś magicznego.